Munduko pintxo moruno onenak
Munduko pintxo moruno onenak
Orain dela 50 urte, Abdel Euskal Herrira heldu zen, zorionez. Zorionez esan dut, munduko pintxo moruno onenak
egiten dituelako, eta ez balitz etorri, gaur egun “gutizia”
hori dastatu barik egongo nintzatekeelako. Kontatuko dizuet
zerbait Abdel-i buruz eta bere bizitzari buruz, eta noski, nola
bukatu dudan nik artikulu hau egiten (artikulu hau niretzat
idazlana da, ni ikaslea bainaiz).
Abdel bere familiarekin, lehen esan bezala, orain dela 50 urte, Nador-etik (Marokotik)
etorri zen Euskal Herrira. Bere aititek betidanik pintxo
morunoak egin ditu eta Abdelek eta bere anaiak tradizio
horrekin jarraitzea erabaki zuten. Lehenengoz, Bilbon egon ziren
pintxoak egiten, gero Basaurin, urte batzuk pasatu eta gero,
Abdel bere emaztea eta bere semeekin Barakaldora joan zen eta
han “Salama” deituriko tabernan lan egin zuten.
Ezin dut jarraitu bere anaiak apaitu barik… Bata “Iruña” tabernan dago lanean eta bestea “Melilla y Fez”
tabernan dago. Bilboko jendeak, seguraski, ezagutuko ditu bi
taberna hauek oso ospetsuak direlako Bilb0ko jendearen artean.
Betiko tabernak dira eta jendea hara joaten da pintxo morunoak
jatera.
Abdel-ekin
jarraituko dut. Gaur egun, Getxon lan egiten du. Jatetxe bat
hartu zuten hark eta bere semeak, eta berregin zuten. Egia
esateko, leku oso polita da. Getxoko “Kirol portuan” (“Puerto
Deportivo-n”) dago, eta jatetxea “Gran Cabo” deitzen da
(Lurmutur handia). Menu oso ona dauka, zer esango dizuet nik?
Baina, beno, egia da. Beren produktuak kalitate onekoak dira
eta hori nabaritzen da janaria dastatzeko orduan.
Bestalde,
Abdel, txingarretan dago beti, bere pintxoak egiten, eta beno,
haragia orokorrean… Abdel “txingarretan” onena da, txuletoia,
edo txuletatxoak, dasta dezakezue edo…ez dakit, Abdel-ek egiten
duen edozein gauza!
Azkenean,
kontatuko dizuet zergatik nagoen hemen hau idazten…. Ni
euskara ikaslea naiz eta nire irakasleak eskatu zidan menua
euskaraz jar nezan (ni Abdel-en semearen neskalaguna naiz eta
taberna berriarekin laguntzen diot), baina Getxon, zehatz-mehatz,
Kirol Portuan, nahiz eta euskaldun asko egon, turista gehienak
atzerritarrak dira, orduan, menua ingelesez behar zuten.
Nire irakaslea ez zegoen oso pozik erabakiarekin, baina onartu zuen bere porrota. Baina… egun batean gizon batek zerbitzariari menua eskatu zion… euskaraz!!!
Miresgarria baina egia! Horrek bultzatu ninduen euskaraz jartzera. Pentsatu nuen… irakaslea ez da euskararen friki bakarra! Horregatik hemen nago hau idazten, eta noski baietz, menua ere itzulita dago.
Hau
ez da izan itzulpen bat egin dudan lehen aldia. Lehen
itzulpena beste taberna batean izan zen. Han ere, hasieran ez
zitzaigun ideia ona iruditu, baina irakasleak txapa eman eta
gero konbentzitu gintuen. Bueno, itzulpena bi ikaslek egin
genuen eta gero irakasleak zuzendu zuen. Gero, itzulpena
irakasleak eta nire mutilak jarri zuten. Hemen duzue webgunea:
Baina
paperezko menua itzultzea beste gauza bat da. Inprimitu behar
da eta dirua gastatu (baina lehen esan dudan bezala, azkenean
BAI, itzuli dut eta inprimitu dut).
Gainera,
“Gran Cabo” taberna martxan jarri genuenean, jendea kontratatu
behar izan genuen (sukaldariak, pintxeak eta zerbitzariak). CVak
begiratu nituen eta euskaraz jakin edo ez, ez zen
garrantzitsua, jendeak ez duelako euskaraz eskatzen, baina bai
ingelesez.
Norbait Getxotik
(Bizkaia) pasatzen bada, hor daukazue gure txoko txikia.
Euskaraz eskatzen badiguzue, saiatuko gara ahal dugun hoberen
egiten, baina kontuan hartu horko langile guztiek ez dakitela!
Iruzkinak
Argitaratu iruzkina